Her Şeyin Bir Vakti Var

“Gerçekten mi hocam ya!

Nasıl geçmiş ya, ben başvuru yapacaktım Müfettiş yardımcılığı sınavına daha vakti var sanmıştım…” dedi.

Tunç bunu hep yapıyordu. Üniversite sınavına hazırlanırken de son aylar tutuşmuştu ve iyice çoğalmıştı konular. Epey zorlanmıştı sonra çalışırken. 

Uçağı kaçırması etrafındakileri şaşırtmıyordu artık. Valizini hazırlamaya başlasa da kapatmayı erteliyordu. İşler böyle olunca bir şeyler yarım kalıyordu

                                                                                   

                                 

Sabah alarmını da erteliyor, sonra alelacele evden çıkmak zorunda kalıyordu Tunç. Anneciği ona hep söylüyordu ama eksiği hiç bitmiyordu. Küçükken de annesi hep arkasını toplardı. Unuttuğu ödevlerini okuluna yetiştirir, kaçırdığı servisin yerine arabayla okula götürürdü. Böyle yapınca ‘çok iyi bir anne’ olacağını düşünmüştü. Ama şimdi her şey birbirine girmiş işler yolunda gitmiyordu. Son anda projede çıkan aksaklıklar giderilemiyordu. 

Eda’yı da böyle kaçırmıştı elinden, gül gibi kızdı annesinin tabiriyle ama hayırdaki niyetini bile erteliyordu Tunç. Buralarda annesi pasif kaldığı için işler tam anlamıyla kendisine kalmıştı ve sarpa sarıyordu bir şeyler. 

Bir daha kim bilir ne zaman yapılacaktı bu sınav ya da kendi branşından kontenjan bu kadar çok olacak mıydı? Bu kaybediş üzmüştü Tunç’u.

                                                                                   

Vakit önemliydi oysaki. 

 

Güneş doğmakta gecikmiyordu.

Çiçekler açmakta gecikmiyordu.

Civciv yumurtayı kırmada gecikmiyordu vardı onun da bir vakti.

Bir doğumun vakti vardı. Tıpkı toprağa düşen bir damlanın havada kalmaması gibi. Zeytin dalında vaktinde oluşuyordu. Bir çocuğun gelişim vakti tamamlanınca dişleri çıkıyordu.                                              

 

Vakti saati vardı her şeyin.

 

Geç olunca olmuyordu. 

Meyve çürüyor, çiçek soluyor, güller kötü kokuyordu uzun süre suda kalınca. 

Artık Tunç da bir artık vakti kaçırmamalıydı. Artık derken ne zaman olmalıydı bu? Yarın geçti mesela hemen kalkıp çalışamadığı halde toplantının çalışmalarına başlayıp vaktinde toplantısını başlatmalıydı… Çünkü her şey tam vaktinde olmalıydı.

 

    &

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu