Ah Be, Kaynana Bize Ne Yaptın!

Gözünü yeni açmış bir kahve yapmıştı, sabah erkenden kalkmış kocasına zor bela kahvaltısını hazırlamış onu işe gönderir göndermez tekrar yatmıştı. Ev dağınık, kahvaltı sofrası hala masada, rengi koyulaşmış peynir burnunun ucundaydı derken zil çaldı gözlerini yukarı devirdi. Aysun başından iki göğsünün arasına inen ateşle dilinin ucunda “Yine geldi…” sesi yükseldi gelen kaynanasıydı.   

       

Yapmacık bir gülümsemeyle geçerli olmayan bir sebeple içeri girdi. Aysun’a marketten aldığı ürünü göstererek “Marketten temizleyici aldım, sen de merak edersin diye getirdim, benimkinden dök kovana biraz. Daha yeni mi kalktın? dedi.

Aysun delirmek üzereydi. Evleneli ne kadar olmuştu, bu kadın her gün geliyordu. Eşinden çekindiği ve tartışmalarına bir yenisi daha eklenmemesi için güler yüzlü davranıyor, hürmet gösteriyordu. Kaynanasını seviyormuş gibi görünüyor evinde ne gördüyse ne konuşulduysam kim geldiyse hemen oğluna anlatıyordu. Sanki bunları kendisi yapmıyormuş gibi gayet samimi davranıyordu. Aysun safça olan bitenini anlatıyor kaynanası ile dertleşiyordu. Sabah gülücüklerle gönderdiği eşi akşam suratı asık ve sinirli geliyordu Aysun olan biteni çok sonra anladı:

Sınır koyamadığı ve yaptığı her ikramın artık onun verdiği tavizler olduğunu çok sonra anladı.

Her şeyin birbirine girdiği çözülmediği o dönem annesi, kayınvalidesi, eşi üç koldan sıkıştırıyordu. Aysun’un annesi yıllardır hastaydı ve yılın üçte birini ortalama hastanede geçirirdi ve durumu daha da ağırlaşmıştı. Kimse memnun değil ve herkes şikayetçiydi Aysun’da kimseyi memnun edemiyorum, diye düşünüyordu. Kocası, annesi ve kaynanası sanki herkes bir parçasını alıyor gibiydi. Herkes Aysun ‘dan ilgi istiyordu.

Aysun evliliğinin çıraklığındaydı. Yemek, temizlik hem kendi evine hem annesine koşturuyordu. Aysun’un sekiz ay koşturmacası annesinin ölümüyle tokat gibi yüzüne çarpmıştı. Vedalaşamamıştı bile. Annesinin acısı kendisine yapılanlar, söylenenler, değersizlik hissi de eklenince sanki hayat enerjisi neşesi bitmişti.

 

Her şey de nasıl üst üste geliyordu. Daha acısını yaşayamadan eşinin sürekli ona ailesi konusunda baskı yapması. Tartışmalarının ana gündem konusu da çat kapı gelen ailesiydi. Birgün kayınvalidesine “Gelmeden önce aramalısınız bazen ben müsait olamayabiliyorum.” dediğinde herkese soğuk bir duş etkisi yaratmıştı. Bu kadar insanı karşısına almak büyük tartışmalara yol açsa da çevresindeki insanlara hayır diyebilmek de Aysun için hiç kolay olmamıştı.

 

     

En çok da eşinin söylediği “Şu haline bak!” derken ki yüzünün hali, hatırladıkça ağladı ağladı… Aynadaki haline baktı başkalarıyla uğraşmaktan kendini unutmuştu, ne yapacaktı, nasıl yapacaktı? Bu hayattaki amacı neydi?

 

Önce değişime kendinden başladı saçına başına çekidüzen verdi. Her gün erken kalkıyor işlerini hallediyor ve kendine vakit ayırıyordu. Birçok uğraş buldu kendine. Hayatına yavaş yavaş çekidüzen vermeye başladı. Uğraşı olan insan çekicidir. Meşguliyeti arttıkça onların sözleri onu eskisi kadar incitmiyordu. Aysun’daki bu değişim hem eşinin hem de ailesinin dikkatini çekiyordu. Geldiklerinde hürmetli davranması, saygılı olması sınırlarını belirlemişti. Zaman almıştı bu ama zaman gerçekten yanaydı ve gerçek hakkını almıştı her iki taraf hakkından razıydı…

 

    &

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu