Çözüm Sizsiniz

Bir süredir annesinde kalıyordu. İşe gireli çok olmamıştı ama sabah erken kalkıyor olmak ona çok zor geliyordu.

“Uf yine bir iş günü!”

Trafik berbat, yol yine tıkanmıştı. 06.30’da evden çıkmasına rağmen ancak 08.30’da iş yerine varabilmişti. “Akşam yine geçe kalacağım, vallahi bıktım.” Söylenerek girdi ofise. Çantasını koydu, bilgisayarını açtı ve kahve almak için mutfağa gitti. Arkadaşlarıyla akşamın kritiğini yaptıktan sonra masasına geçti, maillerine baktı. Cuma günü yarım bıraktığı işlerinin üstüne patronu birkaç iş daha yollamıştı…

          

Mina her sabah çok erken kalkar, evden çıkarken küçük kızına görünmemek için hızlı ve sessiz hareket ederdi. Eğer küçük kızı uyanırsa feryat figan, “N’olur anne bugün işe gitmeeee nolur?” diye ağlar, tüm ev halkını uyandırırdı.

Kızının ağlamasına çok üzülür, onu böyle bırakıp gitmek istemezdi. Onu yuvaya bırakmak, akşam işten geldiğinde ancak bir-iki saat görebilmek zoruna gidiyor, kızını özlüyordu. Hafta sonlarına sıkıştırılmış gezmeler, eğlenceler, ekspres ilişkiler, kızından vakit bulursa belki dostla içilen bir kahve ya da yemek… Mutlu değildi, hayattan keyif almıyordu, yaşam motivasyonu düşüktü. Bir süredir kötü giden evliliğine çözüm aramak için bile kendinde o enerjiyi bulamıyordu.

Mehmet ile severek evlenmişlerdi. Kafasında kurduğu kocaman bir hayali vardı; bir ömür boyu çok mutlu olacaklar, gezecekler, dünyayı göreceklerdi. Ama öyle olmamıştı; kavgalar başlamış ve sonunda birbirlerine iki yabancı olmuşlardı.

Peki nasıl bu aşamaya gelinmişti?

Anne ile babasının evine geleli çok olmamış, eşyalarının çoğu kendi evindeydi, burada ihtiyacı kadarı vardı. Arada evini özlüyor, ama buranın rahatlığını düşününce hemen o düşünceden kendini çıkartıyordu. Evde yemek pişiyor, kızının ihtiyaçları gideriliyor, dedesi torununu her gün yuvaya bırakıyordu. “Tam bir otel kıvamında, eve dönüp ne yapıcam? Sıkıldım sürekli yemek yap, çamaşır yıka-as, ütü yap, kızı yedir bir de adamın gönlünü hoş tut, üstüne işe git…O ne yapıyor? Sadece işe gidiyor ve geliyor. Paşam yaaa! Bir de teşekkür eden olsa bari.”

Hayata kızgındı. En sonki iş yerinden sudan sebeplerle çıkarıldığını söylüyordu. Patronu ondan eve gittiğinde de çalışmasını istiyordu. Zaten herkes ondan bir şey bekliyor ama kimse ona bir şey vermiyordu. Kocası her gün evde üç çeşit yemek olsun ve ertesi gün aynı yemek olmasın istiyordu. Gömleği tam nizam olsun, pantolonunda çift çizgi asla olmasın. Çok kuralcıydı. Mina ise öyle değildi, bir eli yağda diğer eli balda… Annesi ona ne yemek yaptırmış ne de bulaşık yıkattırmıştı. Yani rahat büyümüş/büyütülmüştü... “Ohh, be!” dedi, kendini yatağa attı. Yine de zar zor uykuya daldı…

İnsan hiç sorunlarla uğraşmak istemiyor, hep tatlı olsun ama hiç acı olmasın diyordu. Hep gülelim hiç ağlamayalım. Her şey hep iyi gitsin kötü şeyler beni hiç bulmasın. İlişkim ben hiçbir şey yapmadan düzelsin, çocuk ben yetiştirmeden büyüsün. Spor yapmayayım ama fit olayım, pasta yiyeyim ama hiç kilo almayayım. İnsan hep istiyor ama hiç yapması gerekenlere odaklanmıyor. Hemen olsun istiyor. Oysa bu hayatın problemleri var, bir yanlış cevapları bir de doğru cevapları var.

Üniversite sınavını, en çok doğru cevap verenler kazanır. Ne kadar az yanlış yaparsan o kadar iyi. Peki, insanın hayatının da tıpkı bir sınav gibi olduğunu anlamasındaki engel neydi? Sınavda bile ancak üç yanlış bir doğruyu götürürken, biz neden karşımızdaki insanın tek hatasında onu hemen silebiliyorduk. Kim bacağı kangren oldu diye diğer bacağından da vazgeçti. Hayatımıza çok severek aldığımız insanlar bugün nasıl olur da hayatımızdan en çok kurtulmak istediğimiz kişiler oldu?

İnsan bu hayatta en çok mutlu ve başarılı olmak ister. Bu yüzden evlenir, bu yüzden çocuk sahibi olur, bu yüzden çalışır... Çocuğunun gülmesini bile kendisine bir başarı olarak alır. İyi ilişkiler kurduğunda kendini güvende ve mutlu hisseder. İşler yolunda gitmediğinde ise suçu hep başkalarında arar. Oysa hayatta mutluluk ve başarı insanın ilk kendisini sonra karşısındakinin kim olduğunu anladığında gerçekleşir. O zaman hayatta kendisine sorulan soruların ne olduğunu ve neden sorulduğunu anlayabilir, çözüm üretebilir. Hayat bize problemler getirir. Ve bir üst sınıfa ancak en çok doğru cevap verenler çıkabilir.

Mina o sabah uyandı. İşine gitti. Arkadaşları ile kahvesini içti. Her zamanki gibi akşam evine geri döndü… Kızını kucakladı, doya doya öptü.

“Anne, ne zaman babama gideceğiz?” dedi kızı. İrkildi, düşündü ve bir cevap veremedi.

Sahi ne olacaktı bu evliliğin sonu. Aklına geçenlerde bir arkadaşının dediği şey geldi.

“Hayatta çözümsüz kaldığınızda bilin ki çözüm sizsiniz.” Üzerine biraz daha konuşmak için o arkadaşını aradı. Belki hafta sonu bir kahve de içebilirlerdi. 

    &

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir.

"İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğundan beri, 

En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi. 

Aynadaki kişi...

Tek başına neler yapabileceğini keşfet!" 

Yahya Hamurcu