MÜHLET 

Zilin çalmasıyla sınıfa giren Gizem Öğretmen öğrencilerle selamlaştıktan sonra masasına geçti ve kendisini tanıttı.

“Merhaba çocuklar, ismim Gizem; sizin yeni Matematik öğretmeninizim. Bu sene dersleri beraber işleyeceğiz. Şimdi herkes boş bir kağıt ve kalem çıkarsın yirmi beş dakikanız var.”

Öğrencilerden biri sordu;

“Öğretmenim sınav mı oluyoruz?”

Gizem öğretmen, "Evet" diye cevapladı bu soruyu. Aynı öğrenci;

“Tamam, sorular ne?” diye soruverdi. 

Gizem öğretmen onlara yirmi beş dakikanız var dediğinde anlamıştı bir sınavda olduğunu. Kendisine bir zaman verilmişti ve bu zaman içerisinde bir şeyler yapması bekleniyordu. Sonra hemen soruları görmek istedi. Gizem öğretmen tahtaya on tane soru yazdı ve sınıfa yönelerek ;

“İçlerinden istediğiniz beş tanesini seçip cevaplayabilirsiniz, herkes kendi seçtiği soruların cevabını bilmekle yükümlü.” dedi. 

Çocuklar sınava başladılar. Sınav soruları, geçmiş yıllarda anlatılan konulardan oluşuyordu. Öğrencilerden biri bir süre sonra sızlanmaya başladı;

“Öğretmenim yaptıklarımıza baksanız da yanlışsa hemen söyleseniz, biz düzeltsek.”  

Gizem öğretmen yanlışlarına bakabilmek ve onlara tüyo verebilmek için sıraların arasında gezinmeye başladı.

Kağıtlara bakarken bazı öğrencilerin kağıdı bomboş olmasına rağmen yardım istediğini; bazı öğrencilerin de soruyu yanlış anlayıp bambaşka yerlerde gezindiğini gördü. Üstelik bazı öğrenciler de kafayı kağıdın üzerine koymuş uyuyordu. Bazı öğrenciler ise bildiği kadar, kendi seçtiği sorulara cevaplar yazıyordu. Yanlış cevap verenlere, doğru cevaba yaklaşıp işlem hatası yapanlara işlem hatası yaptığını söyledi. Anlayabilenler için zaman zaman küçük tüyolar veriyor, onları cevaplar konusunda yönlendiriyordu. Fakat çabası olmayanlara yardım edemiyordu.

Sonra düşündü; bir süre verildi. Belli ki yapılması istenen bir şey var; bir öğrenci nasıl olur da kağıdını boş bırakır hiç çabalamaz ve buna rağmen yardım ister. Kendi çabası olmadan soruların doğru cevabını bulabilir mi? Ya da soruyu nasıl bu kadar yanlış anlayabilir ve çok başka cevaplar verebilir?

Peki insan?

Kendisine bir süre verilmiş, doğum ve ölüm arası. Belli ki bu sürede kendisinden yapılması istenilen bir şeyler var. Çabaladığı takdirde kendisine ya geri dönmesi için işaretler geliyor ya da doğru hamleler yaptığında destekleniyor.

Belli ki bir sınav var. Nasıl olur da gözlerini kapatır bu sınava insan?

Nasıl olur da doğru cevap için verilen ipuçlarını göremez, sonra yardım diye sızlanır?

Nasıl olur da bu kadar yanlış anlayıp, yolundan sapabilir?

 &

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir. 

Bu yazıyı beğendiyseniz benzer yazılarımızı  buradan okuyabilirsiniz.