Her Zorlukla Beraber İki Kolaylık Vardır

HER ZORLUKLA BERABER İKİ KOLAYLIK VARDIR

Her zorlukla beraber hakikaten iki kolaylık vardır…

Gece geç vakitte; gecenin üçü sancıları tutmuştu Ayşe’nin. O saatte gelen doğum sancıları yerde yatmış kıvranarak kimi arayacağını bilemeden uzandı telefona. Telefonu eline alır almaz biraz düşündü, ezberinde sadece abisi Orhan’ın numarası vardı. Çevirdi hemen…

 "Abi yetiş abi dedi koş doğuruyorum…"

Orhan uzun zamandır görüşmediği hamile bile olduğunu bilmediği kardeşi Ayşe’nin   kaygılı ve korkulu sesini duyar duymaz telaşla hemen evden çıktı. Aynı mahallede birbirlerine yakın oturuyorlardı.  Üç sokak altta oturduğunu bildiği kardeşinin evine hızlıca gitti. Ne düşüneceğini, ne hissedeceğini, ne yapacağını bilmeden kardeşine gitti.

Ayşe yerde uzanıp, sürüne sürüne  güçlükle kapıyı açtı. Kapıdan abisini görmesiyle güven hissetti.  Sanki sancısı hafiflemiş gibiydi.

"Ahhh abim yetiş!" ağlaya ağlaya hıçkırıklara boğuldu. Yılların özlemiyle Ayşe’nin duyguları şelale olmuştu. 

Orhan hemen kardeşini kucakladı. "Yetiştireceğim seni her şey geçti," diyerek  arabaya yerleştirdi.  Hızlıca en yakın hastaneye doğru yola koyuldu.

Bir yanda aracın direksiyonu telaşla çevirirken bir yandan da "Ahhhh be kızım, ahhh be!" deyip duruyordu.

"Neden son saniye de arıyorsun? Doğumu evde mi yapmayı düşünüyordun? Neden evde yalnız kaldın?"

Sorularını soruyordu, Ayşe ise suyunun geldiğini fark etti. Abisi haklıydı ama şimdi konuşulacak ve cevap verilecek sorular değildi bunlar.

Bu hayatta hiçbir şey bir anda olmaz. Her şey mutlaka öncesinden işaret verir. Biz işaretleri okumasını bilmiyoruz. Ya da önemsemiyoruz. 

Aslında tam da böyle olmuştu. Ayşe’nin sancıları iki saat öncesinde gece birde ufak ufak başlamıştı. Diğer sancıları gibi zannetti, önemsemedi. Kendi kendine daha erken diye düşünmüştü. Saatler geçtikçe şiddetini arttırmaya başlamıştı. İlk ufak ufak geldiği vakitler abisini aramak istememişti.


Arayamadı, "Arasam açmayabilir," diye düşündü.

Ayşe geçmişte Türk sinemalarına konu olmuş sosyete cemiyetinde anılan bir hatundu. Gülşen Bubikoğlu'na benzerliğiyle yönetmenlerin bile dikkatini çeken genç ve güzel bir kızdı. Hani eskiden şöyle derlerdi, büyüklerimiz: "Beni ne doktorlar ne mühendisler istedi."

İşte tam da bu söz Ayşe için gerçekti.

Ayşe'yi hakikaten kimler kimler istemişti de o ailesinin onay vermediği Bedri'yi istemişti.

Bedri'deki çalışma azmi ve bir kadını sahiplenme hissini hissetmişti. Diğer isteyen adaylarında o duyguyu hissedememişti. Bunu da ailesine anlatamıyordu.

Bedri köyden gelmişti, şehir hayatına alışmaya çalışıyordu.  Mahallenin kızlarının dikkatini çekmişti. Kızlara bakmıyor, işinde günündeydi. İnşaat işlerinde işçilik yapıyordu.  İki farklı hayata olan insanın buluşmasını kimse anlamıyordu. Sahip olduğun rahat hayat var. Diğer tarafta yeni imkanlar için ciddi bir çaba ve mücadele var. Ayşe bunları düşünmüyordu. Hatta yeni hayatı onu heyecanlandırıyordu. Bedri ile bakkala gidip, gelirken selamlaşıyorlardı.

Sonra gizli gizli buluşmalarıyla birbirlerini istemiş çok fazla zorluklara rağmen evlenmişlerdi.

Bedri eşinin yaşadığı hayattı ona vermek için çok çalışıyordu. Ayşe zaman zaman eski hayatını özlüyor ve  hiç de mutlu değildi. 

Bedri, Ayşe'ye geçmiş yaşantısını sunabilmek için çok yanlış işlere bulaşmıştı. Kolay yolla kısa vadede çok para kazanmak istemişti. Ve sonunda hapishaneye girmişti. Ayşe tam da o vakit ikinci çocuğuna hamileydi. İlk çocuğunu doğurduktan tam beş sene sonra hapisten çıkmıştı eşi.

İkinci çocuğa hamileydi, tekrar eşi hapisteydi.  Abisi kardeşinin çektiklerine  şahit olduğu ikinci gebeliği olmuştu. 

Zamanında ailesinin onay vermediği bir evlilikti. Ailesinde haklı çıkartmak istemediği için yaşadığı bütün olumsuzluklardan haberdar etmiyordu. 

Bu gece öyle haber verilmeyecek bir gece değildi.  Kendi kendine, söylene söylene Orhan hastanenin kapısına gelmişti.

Acilin kapısına yaklaştı. Ayşe’yi sedye ye koyup içeri aldılar. Normal doğum olacağını doktoru söylemişti. Doğum sırasında "Kızınız kordona dolanmış onu kurtarmayabiliriz, acil ameliyata almamız lazım." dediler.  Ayşe  ne hissedeceğini,  ne karar vereceğini bilmiyordu.

Duyguları aktif, bilinci daralmıştı. Kızını düşünüyordu.

Doğum gerçekleşmişti, abisi doğum hanenin kapısında bir sağ bir sola gidip, geliyordu. Ne yapacağını bilmeden öylece bekliyordu.

Riskli bir doğum süreci oldu ama sırtından kocaman bir yük gitmişti Ayşe’den.

Ayşe'nin gözleri dolu doluydu. Bu doğum sayesinde abisi ile barışmışlardı. Yıllardır, içinde tuttuğu acılarının ve pişmanlıklarının büyümesi vardı tabii… Böyle anlamlı bir günde eşinin de yanında olmasını istiyordu. Bütün biriktirdiği göz yaşlarını ağlayarak, hıçkırığa boğularak akıttı.

"Ağla kardeşim… Rahatlarsın. Bu arada kızımızın ismi nedir?" diye sordu.

Ayşe bir an durdu: "Sen koy abi…" deyiverdi. Abi Orhan’ın yüzünde tatlı bir tebessüm, her ne kadar açığa çıkarmaya çalışsa da çok hoşuna gitmişti.

"Esra olsun! Esra… İsmiyle büyüsün Esra." dedi. Devam etti Orhan: Ayşe düşündüm ki, gece sancıların tuttu. 'İsra' geldi aklıma..."

"İsra mı? İsra da neydi abi?" diye sordu Ayşe.

sra, aslında bir sürenin ismidir. Adını ilk ayetlerde geçen Peygamberimizin miraç yolculuğunun anlatıldığı  'gece yolculuğu' demektir." dedi.

Ayşe düşündü. "Evet, gece yolculuğu!" hakikatten içine çok sinmişti. Tam da gece saatlerinde doğum kendisini sancılarıyla göstermiş ve gece tamamlanmıştı. Hakikaten kızının doğumu tam da bir yolculuk ile sonlandı.

Hayat bir yolculuktur. Hepimizin  gitmek istediği mutlaka bir yolu vardır. Nereye gideceğini bilmeden yola çıkarız, değil mi? İstediğimiz yollar olmaz hayat bizi başka yollara yönlendirir. Bu da bizi kaygılandırır ve korkutur. Bütüne çıkınca sonra iyi ki bu yoldan ilerlemişim deriz.

Kıtlıkta ve  zorluklar içinde  Esranın da  yolculuğu başlamıştı.

Her zorluktan sonra iki kolaylık vardır. 

&

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir. 

Bu yazıyı beğendiyseniz benzer yazılarımızı  buradan okuyabilirsiniz.

Yorumlar

  1. İnsan kendi seçimlerinin sonuçlarını yaşıyor bu hayatta. Yazarın kalemine sağlık.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder