Acaba Ben Hangisiyim?

 ACABA BEN HANGİSİYİM ?

“İnanmıyoruuuum!! Hala aynı görünüyorsunuz ya. İnsan hiç mi yaşlanmaz?” derken Seyhan en yakın arkadaşlarına sarıldı. Yıllar sonra, bahaneleri bir kahve içmek de olsa özlem gidermek için buluşmuşlardı. En içten sarılmalar her zaman Nuran'a aitti. Bir zamanlar birbirinden ayrılmayan bu dörtlü artık farklı şehirlerde bambaşka hayatlar yaşıyorlardı. Ama az bir farkla aslında herkes yine eskisi gibiydi. Sanki arkadaşlıklarının arasına ne zaman, ne de şehirler girmemişçesine konudan konuya atlamaya başladılar.. Konuşacak çok şey vardı. Sonra Leyla'nın ebelik öykülerini dinlerken konu bir anda insanların doğumlarına ve farklılıklara geldi. Bir zamanlar kendileri çocukken, şimdi kendi çocuklarını yetiştirme sorumluluğuna erişen bu genç kadınlar kendi doğum hikayelerini bambaşka şekilde anlatmaya başlamıştı.

Aralarında çocuğu olmayan ama onlarca çocuğun dünyaya gelmesine yardımcı olan Leyla'nın zihninde bir anda bir soru işareti belirdi. “Acaba...” dedi kendi kendine, “İnsanların doğum sırasında verdiği tepkiler doğuştan, yaratılıştan getirdiği özelliklerine göre olabilir miydi?” Arkadaşlarını dinledikçe bazı şeyleri fark etti.

Seyhan doğum öyküsünden bahsederken hep görüntüyü anlatıyordu. Acaba neden bebeğini ilk gördüğü an onun için çok önemli idi? Sadece rengi normal mi diyen görüntüsü kalmıştı aklında. Ve de ilk cümlesi bana bebeğimi gösterin idi. “Görmen lazım, o kadar minikti ki!” derken o anı gözünün önünde tekrar yaşadığına yemin edebilirdi. 

Anlatma sırası Emine'ye gelmişti. Onun için başlangıç, doğumda kendisinin attığı çığlıklar idi. “Şimdi gülerek anlatıyorum ama bakmayın, benden sonra yıllarca hastaneyi yıkan çığlıklarım anlatılmış.” cümlesi çok ilginç. Bebeği ile ilgili sorduğu ilk soru, doğar doğmaz “Bebeğim ağlıyor mu?” idi.

Nuran, çocukluğumuzdan beri aramızdaki en sakin olanımızdı. Onun için olaylar bambaşka idi. Nuran zaten konuşmayı, hareket etmeyi çok sevmezdi. Sorulmadıkça konuşmaz, kelimeleri ve hareketleri hiç israf etmezdi. Bu özellikleri doğumu için de aynı idi. Doğuma geldiğini etrafında anlayan yoktu. Doğum ağrıları başladığında sadece ara ara yüzünü buruşturuyordu. Sancılı bir doğumdan sonra ilk cümlesi “Bana bebeğimi verir misiniz? Onu koklayıp göğsüme yatırmak istiyorum.” olmuştu.

Leyla bir yandan arkadaşlarını dinlerken, bir yandan da zihninde beliren sorulara cevap arıyordu.

Olaylar değişmiyor, hepsi de birer doğum öyküsü. Ama her bir kişinin verdiği tepki bambaşka. Acaba bu insanların ortak olaylara verdiği tepkiler yaratılıştan getirdikleri özellikleri ile ilgili olabilir miydi?

Bu düşünce Leyla'nın hoşuna gitti. “Bilmece gibi...” dedi yüzünde bir tebessümle. Arkadaşlarının anlamsız yüz ifadelerinden sesli düşündüğünü fark etti. Ve ekledi:

Diyorum ki, ne kadar da birbirimizden farklıyız. Ama tam da bu farklılıklar yaşantımızı keyifli ve bilmeceli hale getiriyor. Öyle değil mi?

Peki o zaman siz KİMSİNİZ ve KİM KİMDİR aslında?

&

 Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir. 

Bu yazıyı beğendiyseniz benzer yazılarımızı  buradan okuyabilirsiniz.