Gerçek Bir Hayat Hikayesinden Alınmıştır

GERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİNDEN ALINMIŞTIR

Hikayemiz bir kahvaltı sofrasında başlıyor. Kuş sütünün bile eksik olmadığı bir sofra. Kahramanımız holding sahibi, hem zengin hem yakışıklı, aşık bir koca ve ilgili bir baba. Havuzlu evi, son model arabası, güzel bir eşi, dünyanın en güzel ve akıllı çocukları, kapısında bekleyen silahlı korumaları var. Bunun yanında her an tetikte olması gereken ayağını kaydırmak isteyen düşmanları da var elbette. Ama gücü olduğu müddetçe karşısında titreyeni affetmeyen birine dönüşüveren bir kişilik.

Yok yok yok… Durun, durun!

Biz bu hikayeleri çok duyduk, izledik. Sonunun nereye varacağını biliyoruz artık. Sıradışı, bazen olanaksız, çoğunlukla absürt bir hikaye. Ama artık çok da yadırgamadığımız. Hikaye gerçek ama hayatların gerçekle uyumsuz olduğu. Sanki bir budayıcının gelip tüm gerçekleri budayarak yok ettiği, sahtelikleri sanki bir gül gibi önümüze seren senaryolar.

Hadi baştan alalım.

Şimdi en gerçek hikayeyi izleyelim, hikayedekini seçen bir şeyler anlatmak istiyor. Kimin için? Anlamak isteyen için, örnek almak isteyen için.

Bu hikayeyi en güzel o anlatacak diye çok övülen biri Ahmet; hayatının hiçbir evresi hiç çekici değil. Lakin onu seçen çok gerçekçi. Ahmet daha dünyaya gelirken yetim kaldı, sonra da öksüz kaldı. Zengin bir ailede büyümedi, fakirdi. O zamanlar bu özellikler reytingi getirmiyordu şimdiki yarışma programlarındaki gibi. Düşünün; hem kimseyle yarışacak gücü yok hem de yeryüzünün en övülmeye layık olanı. Belli ki baştan kazanmış.

En hayırlısı. Okuması yok yazması yok ama herkesten çok ilmi var.

Düşünsenize; düşünsenize demişken ne kadar da az düşünüyoruz, değil mi? Oysa insan düşündükçe zekası açılır. Çobanlık yapmış bir çocuk. Özel okullara hiç gitmemiş, özel okulu bırakın, okula dahi gitmemiş ama o öğretecek tüm kainata ilmi, kitabı.

Görevine çok razı. Biraz da kaygılı; "Ya yapamazsam, ya anlatamazsam." diye onu takip edecek olanlara. Ama o hikayesine çok inandı. İnsan ancak inanarak anlattığında ikna eder, biliyordu. Kendisinin olduğu gibi, anlatacağı şeylerden de Emin’di. Yine de kaygılı idi. İnandıramamaktan değil inanmayanın akıbetindendi kaygısı; merhametinden.

Sıradan insanlar gibi yaşıyordu ama kendisi hiç sıradan değil. Hiç de popüler değil, hiç övgü beklemiyor sadece yapması anlatması gerekenin en iyisini yapma çabasında. Popüler olmak için başka yöntemler denemiyor, tribüne oynamıyor. Samimi; yani anlattığı ile yaşadığı aynıydı. O yüzden çok inandırıcıydı hikayesi.

Hadi daha yakından tanıyalım.

O kötü söz söylemezdi, daima düşünceliydi. Kimseyle çekişmez tartışmaz, her zaman ağırbaşlıydı. Boş şeylerle uğraşmazdı. Dünya işleri için kimseye kızmaz, gönlünü kırmazdı. Lüzumsuz yere konuşmaz, ümitli olanı ümitsizliğe düşürmezdi. Konuştuğunda herkes etrafına toplanırdı. Hayırlı olmayan şeyler hakkında ise konuşmazdı. Sıkıntısı olduğunda kabalaşmaz, bağırmazdı. Kötü kelimeler kullanmazdı.  Konuştuğu kişinin yüzüne bakardı. Uzun uzun konuşmaz, ne eksik ne de fazla konuşurdu. Tatlı ve berrak konuşması vardı.

Kimsenin kusurunu araştırmazdı. Abartılı, sahte övgüleri kabul etmezdi. Gösterişten hoşlanmaz, sade ve temiz giyinirdi. Kendi şahsı için asla öfkelenmez ve kimseden asla intikam almazdı.

Sükunetle, rahatça ve canlı yürürdü, iki yana salınmazdı. Bulunduğu mecliste ayrıcalıklı bir yer bakınmaz ve oturmazdı. Kapısına gelip yardım isteyeni geri çevirmezdi. Hüzünlü ve mütebbessimdi. Düşmanlarını affeder, bununla kalmaz onlara değer verdiğini hissettirirdi. Kimseyi arkasından veya yüzüne karşı kınamaz ve ayıplamazdı.

Bu hikayenin reklam arası yok, gelecek haftaki fragmanı yok, sezon finali yok. Final gününe kadar devam eden hep izlenmesi gereken bir hikaye.

Onun öyküsü bir insanlık tarihi kadar uzun; yaşadığı eziyetler, davası için göze aldıkları. Tüm bunları yaşarken altı evladını toprağa veren, yemek bulamadığında karnına taş bağlayabilen, yamalı bir hırka dahi kendisine çok görülen birinin hikayesi. Buna rağmen Rabbinden emindi.

Hatırlıyor muyuz bu gerçek hayat hikayesini? Kimseden övgüyü istemese de onu seçen Rabbi tarafından en çok övülen Ahmet’i. Rabbini en çok övmeyi bilen Hz. Muhammed’i.

Gerçeğin temsilcisinden, elçisinden payına düşeni alan kaç kişiyiz peki?

 &

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir.

Bu yazıyı beğendiyseniz benzer yazılarımızı  buradan okuyabilirsiniz.