Hayatın Anlamı: Özgürlük

 

HAYATIN ANLAMI ÖZGÜRLÜK

Nermin bu sabah yine uyuyakalmıştı. Gözlerini açtığında saat sekizi kırk geçiyordu. Mesaisi çoktan başlamıştır bile. Bir anda fırladı yataktan "Of yine mi saatin alarmını kapatıp uyumuşum." dedi. Çoğunlukla yaşanılan geç kalma hikayesi kaldığı yerden devam ediyordu. Servis kaçırmıştı, işe gideceği bir aracı da yoktu. Nasıl gidecekti çalıştığı şirkete? Düşüncelere daldı, hesap yaptı, bu ay o kadar çok harcama yapmıştı ki. En büyük harcama kısmını da ulaşım oluşturuyordu.

Oysa ki, işyerine servisle gidip gelebilir böylece ulaşım sorunu olmazdı. Sadece zamanında uyanabilmesi yeterliydi bunun için, ama maalesef son zamanlarda bunu gittikçe yapamaz hale gelmişti. 

"Bir insan ayda on iki kez işyerine geç gider mi, mesai başladı, patron geldi, bir tek Nermin hanım teşrif edemedi, neden acaba?" Kulağında bu cümleler yankılanıyordu…

İnsan kaynaklarından Özge Hanım; zaten bu kadın bana taktı, benim hata yapmamı bekliyor sanki her gün diye mırıldandı.

Dün akşam tüm gardırobunu yine yatağın üzerine indirmişti yarın ne giysem diye düşündü, kombin yapamadı kendine. Sonra sıkılıp kalktı mutfağa geçti ve bir kahve aldı eline hayallere daldı.

Evde ne çok yapılması gereken iş vardı, kış gelmişti artık üşümeye başlamıştı. Mevcut kışlık kıyafetleri artık olmuyordu. Birkaç elbiseyi denedi ama olmadı. Of, ne çok kilo almıştı. Hayat her yerden üzerine geliyordu sanki Nermin'in. Büyükşehirde yaşamak, yalnız olmak, hep koşturmak zorunda kalmak… Bunlar ne zaman son bulacaktı?

Evin içinde bile hakimiyeti yoktu. Kedisi 'Süslü' yine ortalarda yoktu. Geçen sefer iki ay ortadan kaybolup tekrar dönmüştü eve. Acaba Süslü de mi kaçmıştı Nermin'den. Benden sıkılmıştır dedi ve aynaya baktı: "Ben bile kendimden sıkıldım, kedi ne yapsın benimle."

Vakit ilerliyordu, Nermin ne işe gitmek istiyordu, ne de dışarı çıkmak. Balkonda, buz gibi hava tüm gerçekleri sanki yüzüne çarpıyordu. Sokaktaki ağaca takıldı gözleri, birkaç yaprak kalmıştı dallarında. En üst dalda sımsıkı duran bir yaprak takıldı gözüne. Kopmamıştı hayattan, rüzgara, soğuğa ve diğer düşen tüm yapraklara rağmen.

Yaprak dala tutunmuştu, kopmuyordu. Saate gitti gözleri; "Saat dokuz buçuk olmuş," dedi. "Haydi Nermin, tutun hayata, kalk ve başla yeniden ama sımsıkı..."

"Bugün, bambaşka bir gün benim  için. Değişime evden başlıyorum ve bunu hemen yapıyorum. Önce bana yük olan ne varsa listelemeliyim," dedi ve dediğini yapmaya başladı heyecanla.

O gün kendine izin verdi işe gitmedi ama miskinlik de etmedi. Evinde yük olan kullanmadığı tüm eşyaları paketledi. Ne kadar çok gereksiz ve işe yaramayan eşyası varmış meğer. Sadece odayı değil, hayatını da daraltmış meğer bunlarla. Rahat nefes almak, hayatın anlamını kavramak istiyordu. Nereden başlaması gerektiğini bulmuştu Nermin. Kendinden başlamalıydı, kendini özgürleştirmeliydi. Özgür olmak, önce evin içinde özgür olmak.

Hayatın anlamı özgürlük, özgür olmak, özgür yaşamak...

&

Deneyimsel Tasarım Öğretisi tutarlı, uygulanabilir, anlaşılabilir, faydalı bilgilerle hayatımızı kolaylaştırmamızı sağlar. Bu bilgilerle insan ailesiyle, arkadaşlarıyla çocuğuyla nasıl daha iyi bir ilişki kurabilir, eşiyle nasıl mutlu olabilir, patronuyla iş arkadaşıyla, müşterisiyle nasıl daha etkili bir iletişim kurabiliri öğrenir.