Her Zorluktan Sonra Bir Kolaylık Vardır

 HER ZORLUKTAN SONRA BİR KOLAYLIK VARDIR

 “ Her zorluktan sonra bir kolaylık vardır…”

Gerçekten de öyle değil mi ?

Düşününce geçmişte yaşadıklarımızı hakikatten öyle dememek elde değil…

İlkokula başladığında hiç okuma yazmayı öğrenemeyeceğini zanneden bir çocuk gibi…

Başı ne kadar da acılıydı...

Bir harf onun için ne kadar da anlamlıydı...

Bir harfi okuyup yazmanın onda sonraki harf için öğrenme isteği uyandırması çok kıymetliydi..

Harfler zamanla kelimeye kelimeler zamanla cümlelere cümleler zamanla okunup sonra kaleme dökülmüştü…

Azra da böyle başlamıştı ilk blog yazısı yazmaya,

başı çok acı ve çok sancılıydı...

İlk zamanlarda biraz zorluk çekmişti...

 Müdürü yeni dönem için ondan bir yazı yazmasını istemişti.

 Bu yazı  ona o kadar acı vermişti ki, sanki hiç yapılamayacak gibi gelmişti .

 Kendi kendi ne konuşup hatta bazen de içinden derin derin nefes alıp verir,

yapabilirsin asla pes etme asla ümitsiz olma diye motivasyon veriyordu..

Ona bu motivasyonu veren aslında geçmiş yaşadıklarını düşünüp onlara bakarak bugünü kıyas almasıydı…

Mesela çok yakın bir geçmişte böyle bir yaşanmışlığı vardı da...

Azra şirketin pazarlama bölümünde çalışıyordu,

Reklam bölümünde de arkadaşları vardı.

Şirket, reklam bölümünden, geçen seneki satışları değerlendirip, hangi ürünü üretmekten vazgeçeceklerini araştırmalarını istemişti.

Bu görev aslen reklam departmanının görevi değildi.

Ama verilen görevi de geri çeviremediler.

Azra'dan yardım istediklerinde de, Azra onları geri çeviremedi.

Halbuki Azra da satış bölümüne pek aşina değildi.

Buna rağmen onlara yapabilecekleri konusunda destek vermek istemişti.

Geçmiş yaşanmışlara bakarak sebep-sonuç ilişkisi çıkartıp…

Deneyim çıkarmak ve bunu paylaşmak istiyordu…

Aslında ilk başlarda zorlansa da olsa başarılı da oluyordu...

Ta ki sorumlu kişinin acil şehir dışına gitmesi gerekene kadar,

Sabah çalan telefon ile görev başına Azra alınmıştı...

İçinden "Evet," dedi; "Şimdi inandığın yolda yürü olursa olur, sonuca takılma ama sen asla pes etme azimli ol mücadeleni ver." diyerek hemen harekete geçti…

Ona verilen bir sorumluluk ve bu konuda ona inanan, yetki veren insanlar vardı.

Onları mahçup etmeme konusunda o kadar isteği vardı ki; hatta görevin sorumluluğunu da sırf onlar geçsin diye almıştı.

Gece gündüz demeden bütün çabasıyla çalışıyordu…

Ve bir şeyler de oluşuyor, gün be gün üzerine koyup yol da alıyordu...

Büyük gün; görev teslim günü gelip çatmıştı.

Gözler yaşlı, üzerine çok çaba sarfedilen bir görev ve uzaktanda da olsa hissedilen azim kokusu vardı...

Her öğrenmenin...

Her işin başı acılı sancılı, zorlu olur doğru,

Ama her zorluktan sonra mutlaka bir kolaylık vardır.

Şimdi ise Azra usta bir blog yazarı değil…

Ama buna rağmen çok zorlandığı başında zorluk yaşadığı yazılarını yazmaya pes etmeden devam ediyor…

Nereye varır bilmiyordu…

Ama bildiği bir şey vardı…

Zorluk olmadan, kolaylık olmuyordu.

Düşününce aslında ilk yapılan işlerin sonu hep olumlu olsa acaba nasıl olurdu?

Bir daha bir daha yapmak ister miydik?

Ne kadar tekrar tekrar yapma isteğimiz olurdu?

Ya da

 Pes etmeden,

 Ümit kesmeden devam edilip belli bir acıya dayanıklık gösterdikten sonra elde edilen sonucun ne anlamı olurdu?