SADECE BİR KAHVE

"Artık uyumam lazım yoksa sabah yine servise yetişemeyeceğim" diye söylendi kendi kendine Berk. Yaklaşık bir saattir yatağın içinde bir sağa bir sola dönüp duruyordu. Telefonunu eline aldı, "Birkaç video seyredersem uykum gelir belki," diye düşündü. Birkaç kısa video seyretti ancak hala uykuya dalamıyordu.  Telefonu elinden bıraktı, derin bir "Offfff..." çekti içinden. "Ne olacak benim bu halim?" dedi. Yine telefonu eline aldı, internet bankacılığından hesabına girdi, hesabındaki paraya baktı. Gün içinde defalarca hesabındaki paraya bakmıştı, miktar aynıydı. Zaten ne değişmesini bekliyordu ki? Ama anlamadığı şey; o kadar kazandığı para nereye gidiyordu? Özel bir şirkette iyi bir pozisyonda çalışıyordu, standartların çok üzerinde maaş aldığı söylenebilirdi. Ailesi, arkadaşları, akrabaları; "Sen biriktirmişsindir, vardır senin kıyıda köşede paran," deyip takılırlardı. Gülümserdi sadece onlara. Ama işin aslı ayın sonunu zor getiriyordu. Hatta son üç dört aydır maaş almasına bir iki hafta kala elindeki paranın nereye gittiğini anlayamamıştı bile. Uzun zamandır kendisine ayakkabı, pantolon, gömlek gibi şeyler de almamıştı aslında ama parası nasıl bitiyordu çözememişti. Son bir iki aydır liste yapmaya karar vermişti, nereye ne kadar harcadığını yazacaktı ancak yapamamıştı. Bir iki gün yazabilmiş sonrasında ya unutmuş ya da sıkılmıştı yazmaktan.  Ama ana hatlarıyla kafasında belirlemişti nerelere parasının gittiğini ve son bir aydır giden yerlerden kesmeye çalışıyordu. Ancak diyete başlayan birinin pazartesi sabah başlayıp öğlene diyeti bırakması gibi uzun soluklu olmuyordu, bir iki gün içinde eski alışkanlıklarına geri dönüyordu. "Bu sefer," dedi; "Bu sefer aklımda kalmayacak yapmam gerekenleri yazacağım," dedi. "Sabah ilk iş kalkıp kağıda dökeceğim neleri azaltmam gerektiğini."

Gözlerini kapayıp uykuya dalmayı denedi yeniden. Birkaç kez daha döndü sağa sola; "Bir şey yapmaya karar verince hemen eyleme geçmelisin," diye geçirdi zihninden. "Kalk ve yaz kağıda şimdi!" dedi kendi kendine; "Madem uyuyamıyorsun." Hemen kalkıp masanın başına geçti. Birer kağıt ve kalem aldı, başladı yazmaya:

1. Sabah erken uyanamadığım için servisi kaçırıyorum ve iş yerine arabayla gidip gelmek zorunda kalıyorum. Erken kalkıp servisle gitmeliyim.
2. Günde iki üç kez iş yerinin altındaki kahveciden kahve almayı bırakmalıyım.
3. Neredeyse hemen her akşam yemeğini dışarıdan yiyorum, artık evde yemek yapmaya başlamalıyım.
4. Öğlenleri işyerindeki yemeği beğenmeyip neredeyse bir ayın yarısında dışarıdan yemek yiyorum, artık öğlenleri sadece işyerinde yemeliyim.

Dört maddeyi yazdıktan sonra; "Ya aslında bunları bırakınca para bile biriktirebilirim," diye gülümsedi. "Ama," dedi; "Bunlar geçen ay aldığım kararlarla aynı, uygulayamıyorum ki bunları. Yarın mesela öğlen işyerinde yiyeyim diyeceğim, kesin kapuska çıkar işyerinde. Olmuyor başka bir çözüm bulmam lazım ya da uygulamanın bir yolunu." Ellerini başının arasına alıp düşünmeye başladı; "Bir çözüm bulana kadar uyumayacağım," dedi.

"Sen," dedi bir ses; "Sen hepsini aynı anda yapmaya çalışıyorsun da ondan yapamıyorsun." Kafasını kaldırdı baktı konuşan kalemliğin içindeki kurşun kalemdi. Gözlerini ovuşturdu rüyamı görüyorum acaba diye, yok görmüyordu; kalem konuşuyordu. Gülümsedi kaleme, "Peki," dedi; "Nasıl yapmam gerek o zaman?"

Kalem: "İçinden birini seçip önce onunla başlamalısın."

Berk şöyle bir listeye baktı ama seçemedi.

Kalem: "Senin için hangisi kolaysa onu seç," dedi.

Berk: "Hiçbiri kolay değil, kahve içmeden olmaz, yemekleri de dışarıda yemeyi seviyorum."

Oradan dolmakalem araya girdi hemen:" Çocuk haklı, hangisini bıraksın ki, ben de yemek yemeyi  severim."

Bir anda kalemliktekiler hep bir ağızdan konuşmaya başladılar, sabah erken kalksın diyen de vardı, kahveyi bıraksın diyen de.

O sırada tavandan bir iple hızlıca sarkan bir örümcek; "Bir dakika," dedi; "Siz yine aynı düşünüyorsunuz. Kalemin dediği doğruydu ama listeden seçtiğin birini tamamen kesmek zorunda değilsin ki azaltabilirsin."

Berk boş gözlerle ona baktı, nasıl dercesine.

Örümcek devam etti; "Günde iki değil de bir kahve içmeyi becerebilir misin?"

"Evet," dedi; "Ondan kolay ne var ki?"

"Peki, o zaman yarından itibaren bir kahve içiyorsun sadece. Hadi kapat ışığı da hepimiz uyuyalım artık," dedi örümcek.

Sabah uyandığında gece rüya gördüğünü düşündü, gülümsedi sadece. Kalemlere baktı hepsi yerinde duruyordu, defterine aldığı notları gördü. O sırada bacağına bir şey dolandı eğilip baktı masanın bacaklarındaki örümcek ağını gördü, gülümsedi tekrardan;" Sadece bir kahve ha, deneyelim bakalım." dedi.

Berk o hafta boyunca öğleden sonra kahve içmeyi kesti; sadece sabahları içiyordu. Kahveyi azalttığı için bir süre sonra daha erken uyuyabilir oldu ve sabahları erken kalkabildi. Erken kalkıp evde kahvaltı ediyordu. Artık kahvaltıya da para harcamasına gerek kalmamıştı ve servise çok rahat yetişiyordu. Hatta sabahları sporunu yapmaya bile vakti kalmıştı. Sabah sporuyla birlikte daha dinç olduğu için sabah kahve de içmesine gerek kalmamıştı. Hala akşamları çoğunlukla dışarıdan yemek yiyor olsa bile masrafları ciddi biçimde azalmıştı. Birkaç ay sonra Berk inanamıyordu, ay sonunda elinde para bile kalmıştı. "Vay be!" dedi; "Sadece bir kahve değilmiş..." dedi. Ve bir daha hiç örümceklerle ve kalemlerle konuşmadı.