Uyanış

UYANIŞ

Uyanmışsın yeni güne…

Güneş birazdan doğmak üzere

İnsanlar sessizler, yoklar,

İnsanlar uykudalar…

Ah bir bilsen o uyanışın kıymetini!

Kuşlar cıvıldıyorlar, kanat çırpıyorlar göğe yükselip,

Rüzgar dallarını okşuyor o koca çınarın,

İhtiyar köpek yürüyor ağır ağır

Az dur, dinle o dinginliği

Ah bir bilsen o dinginliğin kıymetini!

Bu yaz sabahında otur biraz bahçede,

Hanımeli kokusunu çek içine…

Fark et çevrende sana sunulan güzellikleri

Ah bir bilsen o ikramların kıymetini!

 

Yönsüz, yolsuz çırpınışlarını fark et!

Nasıl da oyalandın yıllarca olanla bitenle…

Nasıl da hırpaladı gelen geçen seni…

Ah bir bilsen…

Bir bilsen ki, 

Neyi nelere feda ettiğini?

 

Harcanan yıllarını hatırla biraz

Hakikatten mi gerekliydi o seçimler?

Peki, ya o gün tercih ettiklerin?

Sahi onlar neredeler?

Şimdi her şeyi geride bıraktın.

Giden gitti, biten bitti…

Devam edeceksin hala aynı yoldan yürümeye?

Ne olacak dersin?

Bu sefer başka mı atar kalbin?

Bu sefer gitmez, bitmez, olmaz mı aynı öyküler dersin?

Ya da bu kez şans seni bulur değil mi?

Bırak bildiğin oyunu oynama bir daha!

Ah bir bilsen…

Zarlar farklı gelse bile,

O oyunun kazananı olmayacağını!

Şimdiye dön!

Baksana güneş bugün de göstermeye başladı yüzünü

Gökyüzü yine, yeni bir tablo misali sarıyor dünyayı

Oksijen yeniliyor tüm vücudunu, hücrelerini

Ah bir bilsen sana verilenlerin kıymetini!

Bugün de tıpkı diğer günlerdeki gibi

Umut yayıldı sokaklara…

Sahi sen hiç kokusunu aldın mı umudun?

Peki ya gördün mü umudu?

Tadına baktın mı ya da?

Ah bir bilsen umudun tadını, sesini, görüntüsünü…

Bir bilsen ki, geç değil, güç değil!

 

Haydi uyan! Bu uyanışların en kıymetlisi!

Umut uyanışında!

Ah bir bilsen…

Ah bir anlasan da uyansan!