ANNECİĞİM BEN BİR ŞEY
YAPMADIM!
Topa tüm gücümle vurmuştum ki…
Karardı her yer!
Bir toz bulutunun içine düştüm.
Ne sesim çıkıyordu, ne gözlerim görüyordu.
Vücudumun üzerinde taşınması zor bir ağırlık.
Bacaklarımı hissedemiyordum.
Ne kadar geçti, ne oldu anlayamadım.
Çığlık çığlığa bağıranları işittim hayal meyal…
Ağlaya ağlaya haykırmaya başladım
"Anneciğim ben bir şey yapmadım."
Nefes alamıyordum.
Kulaklarım da duymuyordu.
Öldüm mü acaba?
Cehenneme gittim kesin ben!
Babam demişti çok top oynama diye
Onu dinlemedim, yine kaçtım evden.
Cehenneme gittim kesin!
Hatta yanacağım birazdan.
Durun… Kardeşim nerede?
O da vardı oyunda, en son koşuyordu topun peşinden.
Ali neredesin?
Ah Ali, bari sen ses versen…
Sanırım başımdan süzülen ter değil, kan.
Bir sıcaklık yayılıyor omuzlarıma doğru.
Uyuşuyor parmak uçlarım.
Ama kalkamıyorum olduğum yerden.
Sonunda bir ince ışık süzüldü karanlığın arasından
Ses çıkarmaya çalıştım, boğazımdaki kuruluk izin verdiğince
Elimi uzattım açılan boşluktan,
Aldı çıkardı bir abi beni bu kuyudan.
Her yer gri…
Her yer toz duman.
Kaçışan insanlar, koşan askerler…
Yıkılmış binalar…
Çok da anlayamadım neler oluyor ama
Babam niye gelmedi ki beni kaldırmaya?
Ya annem...
Nerede annem? O kesin gelirdi beni almaya!
Canım yanıyor... Kimseler de yok... Yalnız kaldım...
Nerede herkes?
Bu insanlar kim? Burası neresi?
Sanırım
çok zaman geçti. Yeni bir gün oldu.
Burada
güneş doğdu ama aydınlanmadı sokaklar.
Ne
ev kaldı ne de aile buralarda
Sahi siz hiç dünyada cehennemi gördünüz mü?
Top oynamaktan korktu mu hiç çocuklar?
Denize giren çocuklar var, değil mi?
Karne hediyelerini aldılar hatta.
Ben de başarılı değil miydim ki?
Hediye istemiyorum da, annemi, kardeşimi verseler bana…
Herkese cehennem gelmedi ama
Bizim seslerimiz de mi çalınmadı kulaklarına?
Duymadılar mı gece ağladığımı?
Üşüdüm dün gece çok fazla, onlar fark etmediler mi beni burada?
Oysa aynı göğün altında toplanmıyor muyduk onlarla da?
Bu nasıl kardeşlik anlamadım ama
İstemem artık onları da!
Annemi, kardeşimi getirseler yeter bana!
Annemler gezmeye gitti de, ben burada mı kaldım acaba?
Top oynadım diye götürmediler kesin beni.
Uzaklarda gülenler, benim yaşadıklarımı anlamayanlar
Anneciğim kızma bana
Ben bir şey yapmadım...
Yıllardır yaşanan onca savaş, kavga, ayrılık, şiddet ile beslenirken insan,
Etkilenen masum yanı, çocukları hep göz ardı etti!
Güç, para, iktidar ile zalimleştikçe insan
Erkek, kadın, çocuk demeden şiddet saçtı!
Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı.
Yüce Rabbim insanı affetsin…
Çok anlamlı yazılmış. Yüregine saglık.
YanıtlaSil''Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı. ''
YanıtlaSilFilm burda başlıyor ...
Şu düğümü çözsek, bu iple daha çok yol gidilir ama düğümün farkında değiliz.
Çok samimi düşündürücü anlamlı bir yazı olmuş teşekkürler. Hayat sadece buradan ibaret değil. Keşke insan bilseydi
YanıtlaSilAcaba hangimiz daha zengin, hangimiz fakir? Güç para iktidar ile zalimleşen mi daha zengin yoksa azıcık eğlenebilmek için imkan arayan çocuklar ve hiç uğruna yok olan aileleri mi?
YanıtlaSilNereden baktığımıza bağlı değil mi?
Amin 🙄😔
YanıtlaSilGözlerim doldu yüreğinize sağlık ne güzel anlatılmış savaşın gerçeği
YanıtlaSilŞiddetin her türlüsü en çok da çocukları etkiliyor, keske farketsek.. Ellerinize sağlık
YanıtlaSilİnsanın vicdanını sızlatıyor... En azından dualarımız da yer versek... Gücümüz ona da mı yetmiyordu?Kuru bir kalabalıktan topluluğa doğru uzanalim insAllah... Hani "tek yürek" denir ya, ama gerçekten, samimiyetle...
YanıtlaSilFarkedemediğimiz gerçekler için ne kadar üzgünüz, göz görmeyince gönül katlanıyor mu? Gözümüz mü kör olan yoksa vicdanımız mı ?
YanıtlaSilBir yanda masumlar...
YanıtlaSilBir yanda zalimler...
Peki masumların ertelenen bunca hakkı ne kadar büyük çıkar zalimlerden?
Herkes aynı şartlarda yaşamıyor ama herkes sınavda, işALLAH doğru cevap verenlerden oluruz.
YanıtlaSilHem üzücü hem de düşündürücü bir yazı olmuş kaleminize sağlık
'Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı' Ne anlamlı bir cümle. Keşke insanoğlu anlasaydı. Yazanın emeklerine sağlık...
YanıtlaSilGerçeği unutmadan yaşayabilsek; bu dünyanın ve nimetlerinin geçici olduğunu...
YanıtlaSilEllerinenize sağlık. Keşke anlasalardi.....
YanıtlaSilSonuçlara odaklandık.. en çokta en masumları unuttuk … ne çirkin ama bir o kadar da gerçek .. çok düşündürücü bir yazı olmuş kaleminize sağlık ..
YanıtlaSilKimin derdini dert edindin
YanıtlaSilKime gücün yetti
Kimin ihtiyacini giderdin
Sahip oldugun dünyan miydi
Yoksa insanlığın mi?
o anı yaşıyor gibi oldum. eline emeğine sağlık yazarın
YanıtlaSilçok akıcı ve keyifli bir yazıydı. elinize sağlık. masaileri az şey ile yaşamak konusunda örnek alabilmek dileği ile...
YanıtlaSil:) çok güzel bir yazı
YanıtlaSilÇok samimi yazılmış insan okurken yaşıyor elinize sağlık..
YanıtlaSil