Anneciğim Ben Bir Şey Yapmadım!

 


ANNECİĞİM BEN BİR ŞEY YAPMADIM!


Topa tüm gücümle vurmuştum ki…

Karardı her yer!


Bir toz bulutunun içine düştüm.

Ne sesim çıkıyordu, ne gözlerim görüyordu.

Vücudumun üzerinde taşınması zor bir ağırlık.

Bacaklarımı hissedemiyordum.

Ne kadar geçti, ne oldu anlayamadım.

Çığlık çığlığa bağıranları işittim hayal meyal…


Ağlaya ağlaya haykırmaya başladım

"Anneciğim ben bir şey yapmadım." 


Nefes alamıyordum.

Kulaklarım da duymuyordu.

Öldüm mü acaba?

Cehenneme gittim kesin ben!


Babam demişti çok top oynama diye

Onu dinlemedim, yine kaçtım evden.

Cehenneme gittim kesin!


Hatta yanacağım birazdan.

Durun… Kardeşim nerede?

O da vardı oyunda, en son koşuyordu topun peşinden.

Ali neredesin?

Ah Ali, bari sen ses versen…

Sanırım başımdan süzülen ter değil, kan.

Bir sıcaklık yayılıyor omuzlarıma doğru.

Uyuşuyor parmak uçlarım.

Ama kalkamıyorum olduğum yerden.


Sonunda bir ince ışık süzüldü karanlığın arasından

Ses çıkarmaya çalıştım, boğazımdaki kuruluk izin verdiğince

Elimi uzattım açılan boşluktan,

Aldı çıkardı bir abi beni bu kuyudan.


Her yer gri…

Her yer toz duman.

Kaçışan insanlar, koşan askerler…

Yıkılmış binalar…

Çok da anlayamadım neler oluyor ama

Babam niye gelmedi ki beni kaldırmaya?

Ya annem...

Nerede annem? O kesin gelirdi beni almaya!

Canım yanıyor... Kimseler de yok... Yalnız kaldım...

Nerede herkes?

Bu insanlar kim? Burası neresi?

 

Sanırım çok zaman geçti. Yeni bir gün oldu.

Burada güneş doğdu ama aydınlanmadı sokaklar.

Ne ev kaldı ne de aile buralarda


Sahi siz hiç dünyada cehennemi gördünüz mü?

Top oynamaktan korktu mu hiç çocuklar?


Denize giren çocuklar var, değil mi?

Karne hediyelerini aldılar hatta.

Ben de başarılı değil miydim ki?

Hediye istemiyorum da, annemi, kardeşimi verseler bana…


Herkese cehennem gelmedi ama

Bizim seslerimiz de mi çalınmadı kulaklarına?

Duymadılar mı gece ağladığımı?

Üşüdüm dün gece çok fazla, onlar fark etmediler mi beni burada?

Oysa aynı göğün altında toplanmıyor muyduk onlarla da?


Bu nasıl kardeşlik anlamadım ama

İstemem artık onları da!

Annemi, kardeşimi getirseler yeter bana!


Annemler gezmeye gitti de, ben burada mı kaldım acaba?

Top oynadım diye götürmediler kesin beni.

Uzaklarda gülenler, benim yaşadıklarımı anlamayanlar

Anneciğim kızma bana

Ben bir şey yapmadım...


Yıllardır yaşanan onca savaş, kavga, ayrılık, şiddet ile beslenirken insan,

Etkilenen masum yanı, çocukları hep göz ardı etti!

Güç, para, iktidar ile zalimleştikçe insan

Erkek, kadın, çocuk demeden şiddet saçtı!


Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı.

Yüce Rabbim insanı affetsin…


Yorumlar

  1. Çok anlamlı yazılmış. Yüregine saglık.

    YanıtlaSil
  2. ''Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı. ''

    Film burda başlıyor ...

    Şu düğümü çözsek, bu iple daha çok yol gidilir ama düğümün farkında değiliz.

    YanıtlaSil
  3. Çok samimi düşündürücü anlamlı bir yazı olmuş teşekkürler. Hayat sadece buradan ibaret değil. Keşke insan bilseydi

    YanıtlaSil
  4. Acaba hangimiz daha zengin, hangimiz fakir? Güç para iktidar ile zalimleşen mi daha zengin yoksa azıcık eğlenebilmek için imkan arayan çocuklar ve hiç uğruna yok olan aileleri mi?
    Nereden baktığımıza bağlı değil mi?

    YanıtlaSil
  5. Gözlerim doldu yüreğinize sağlık ne güzel anlatılmış savaşın gerçeği

    YanıtlaSil
  6. Şiddetin her türlüsü en çok da çocukları etkiliyor, keske farketsek.. Ellerinize sağlık

    YanıtlaSil
  7. Gülbahar Yurdusever31 Ağustos 2022 10:09

    İnsanın vicdanını sızlatıyor... En azından dualarımız da yer versek... Gücümüz ona da mı yetmiyordu?Kuru bir kalabalıktan topluluğa doğru uzanalim insAllah... Hani "tek yürek" denir ya, ama gerçekten, samimiyetle...

    YanıtlaSil
  8. Farkedemediğimiz gerçekler için ne kadar üzgünüz, göz görmeyince gönül katlanıyor mu? Gözümüz mü kör olan yoksa vicdanımız mı ?

    YanıtlaSil
  9. Bir yanda masumlar...
    Bir yanda zalimler...
    Peki masumların ertelenen bunca hakkı ne kadar büyük çıkar zalimlerden?

    YanıtlaSil
  10. Herkes aynı şartlarda yaşamıyor ama herkes sınavda, işALLAH doğru cevap verenlerden oluruz.
    Hem üzücü hem de düşündürücü bir yazı olmuş kaleminize sağlık

    YanıtlaSil
  11. 'Ve insan dünyanın sadece bu hayattan ibaret olduğunu sandı' Ne anlamlı bir cümle. Keşke insanoğlu anlasaydı. Yazanın emeklerine sağlık...

    YanıtlaSil
  12. Gerçeği unutmadan yaşayabilsek; bu dünyanın ve nimetlerinin geçici olduğunu...

    YanıtlaSil
  13. Ellerinenize sağlık. Keşke anlasalardi.....

    YanıtlaSil
  14. Sonuçlara odaklandık.. en çokta en masumları unuttuk … ne çirkin ama bir o kadar da gerçek .. çok düşündürücü bir yazı olmuş kaleminize sağlık ..

    YanıtlaSil
  15. Kimin derdini dert edindin
    Kime gücün yetti
    Kimin ihtiyacini giderdin
    Sahip oldugun dünyan miydi
    Yoksa insanlığın mi?

    YanıtlaSil
  16. merve buyuran8 Eylül 2022 05:49

    o anı yaşıyor gibi oldum. eline emeğine sağlık yazarın

    YanıtlaSil
  17. merve buyuran8 Eylül 2022 06:09

    çok akıcı ve keyifli bir yazıydı. elinize sağlık. masaileri az şey ile yaşamak konusunda örnek alabilmek dileği ile...

    YanıtlaSil
  18. :) çok güzel bir yazı

    YanıtlaSil
  19. Çok samimi yazılmış insan okurken yaşıyor elinize sağlık..

    YanıtlaSil

Yorum Gönder