DENEYİMSEL TASARIM ÖĞRETİSİ

Bu Blogda Ara

Ateşin İçindesin

tarih: Aralık 30, 2020

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Ateşin İçindesin

yazının devamı için tıklayınız...

Bizden Haberler

Bağlantıyı al
Facebook
Twitter
Pinterest
E-posta
Diğer Uygulamalar

Yorumlar

Yorum Gönder

Translate

Popüler Yayınlar

Ben Neden Evlenemiyorum?

BEN NEDEN EVLENEMİYORUM? Oya alarmın sesiyle yatağından fırladı. “Saat sekiz on beş, yine geç kalacağım.” diyerek bir yandan pijamalarını çıkartıp fırlatıyor bir yandan çantasını toparlamaya çalışıyordu. On beş dakikada kapıdaydı. Kapıyı kapatırken en son duyduğu şey annesinin arkasından haykırışıydı: “Evi yine savaş alanına çevirmişsin. Bıktım artık. Evlen de kurtulayım. Gerçi bu halinle seni kim alır?” Servise binip, nefesi normale dönünce “ Ne var sanki halimde? Gayet güzelim, iyi bir işim var, arkadaşlarımla ilişkilerim de iyi, kültürlü fıstık gibi kızım. Daha ne olsun? Maşallah bana. Sabah sabah nazar değdireceğim kendime.” diye düşündü. İş yerine geldiğinde sabahki harp aklından çıkmıştı bile. Hemen işe koyuldu. İki tane önemli toplantısı vardı bugün. Yapay zeka ile sağlık sistemini entegre etme üzerine bir projeyi yönetiyordu. Gerçekten işinde başarılıydı, severek yapıyordu. Sık sık mesaiye kalıp eve geç gidiyordu. Annesiyle arasındaki soğuk savaşın sebeplerinden biri

Gerçek Bir Hayat Hikayesinden Alınmıştır

GERÇEK BİR HAYAT HİKAYESİNDEN ALINMIŞTIR Hikayemiz bir kahvaltı sofrasında başlıyor. Kuş sütünün bile eksik olmadığı bir sofra. Kahramanımız holding sahibi, hem zengin hem yakışıklı, aşık bir koca ve ilgili bir baba. Havuzlu evi, son model arabası, güzel bir eşi, dünyanın en güzel ve akıllı çocukları, kapısında bekleyen silahlı korumaları var. Bunun yanında her an tetikte olması gereken ayağını kaydırmak isteyen düşmanları da var elbette. Ama gücü olduğu müddetçe karşısında titreyeni affetmeyen birine dönüşüveren bir kişilik. Yok yok yok… Durun, durun! Biz bu hikayeleri çok duyduk, izledik. Sonunun nereye varacağını biliyoruz artık. Sıradışı, bazen olanaksız, çoğunlukla absürt bir hikaye. Ama artık çok da yadırgamadığımız. Hikaye gerçek ama hayatların gerçekle uyumsuz olduğu. Sanki bir budayıcının gelip tüm gerçekleri budayarak yok ettiği, sahtelikleri sanki bir gül gibi önümüze seren senaryolar. Hadi baştan alalım. Şimdi en gerçek hikayeyi izleyelim, hikayedekini seçen bir ş

Hatunumla Problemim Var!

HATUNUMLA PROBLEMİM VAR! Heyecanla evde Ş aban' ı bekliyordu Nihal. Akşamı zor etti. Eşinin sevdiği yemekleri yapmıştı çünkü… Bir süredir limoni olan aralarını böyle düzelteceğini ümit etmişti… Kapını n zili çaldı, kapıyı küçük kızı Nehir açtı. Nehir de babasından okul çantası bekliyordu. Kızı , Babas ını tabiri caizse parmağında oynatıyordu. "Babacığım babacığım" deyip, yüzünü gözünü ellerini öper sonra “ Markete gidelim mi, babacığı m? ” derdi. Babas ı da bu sevgi seline dayanamıyordu. O an kızı "Evi, arabayı üstüme yap." dese "Hayır" diyemezdi herhalde . “ Bu adamın tüm huysuzluğu bana, ne bitmez çilem varmış” diye düşündü… Şaban eve geldiğinde Nehir çantasını göremeyince “ Babacığım çantam nerede? ” diye sordu. “ Kızım, yarın alacağım” demesine kalmadan “İnanamıyorum babacığım, sen benim çantamı almayı unuttun mu?” diyerek yüzünü asıp odasına çekildi. Babasının içi gitmişti. Arkasından kızı n odas ına gitti. “ Babac ığım benim, ben

Blogger tarafından desteklenmektedir